یادم تورا فراموش

از سر بیکاری داشتم توو وبلاگ قبلیم گشت میزدم و مرورش میکردم که رسیدم به یک پست با یه مضمون کوتاه : 

ای مرد ای فریبِ مجسم 

هر چند فکر کردم یادم نیومد چرا اینو نوشتم ! چرا انقد غمگین و با دل پر اینو نوشتم ! 

چقد خوب  که چیزی به اسم فراموشی هست مگه نه ؟ چقد خوب  که یادم نیس چرا !